روش پیشگیری و درمان آبسه پستان

آبسه پستان تجمع موضعی چرک در بافت سینه است که به علت تخلیه ناکافی عفونت‌های باکتریایی به وجود می‌آید. توده‌های آبسه‌ها معمولاً محدوده منظم و قابل تشخیصی دارند و ممکن است در نوک پستان، غدد شیری، و یا مجرای شیری مشاهده شوند.

اگر شما جز آن دسته از مادران شیردهی هستید که اخیراً از وجود آبسه در پستان خود مطلع شده‌اید و شیردهی با علائمی همچون درد عضلانی، تهوع، تورم و قرمزی در بافت سینه برای شما همراه است؛ پیشنهاد می‌کنیم به جهت داشتن اطلاعات بیشتر درباره آبسه سینه از جمله علل، علائم، تشخیص و درمان آن در ادامه این مقاله همراه ما باشید.

علل بروز آبسه پستان چیست؟

تجمع چرک و عفونت و با شدت یافتن آن بروز آبسه در بافت پستان به دلایل مختلفی اتفاق می‌افتد؛ بروز آبسه در زنان شیرده معمولاً شایع‌تر است و معمولاً مادران بعد از حاملگی اول و در ماه‌های اول شیردهی یا در زمان گرفتن فرزند خود از شیر و تجمع شیر در پستان‌ها؛ دچار آبسه پستانی می‌شوند. واردشدن باکتری‌های دهان نوزاد از طریق مکیدن نوک پستان، عفونت‌های لگنی پس از زایمان، آرتریت روماتوئید، استفاده از داروهای استروئیدی، مصرف دخانیات، دیابت، برداشتن قسمتی از پستان و اشعه‌درمانی، استفاده از پستان‌های مصنوعی و سیلیکونی و یا پروتز سینه از جمله عواملی است که در بروز ماستیت عفونی سینه و به دنبال آن آبسه نقش دارند که در صورت عدم درمان آن ما آبسه سینه را به دنبال خواهیم داشت؛ به عبارتی می‌توان گفت آبسه شایع‌ترین عارضه ماستیت عفونی سینه است.

علاوه بر عوامل ذکر شده محققان بر این باورند که آبسه سینه در افراد سیگاری بیشتر اتفاق می‌افتد؛ بنابراین ترک سیگار می‌تواند خطر ایجاد ماستیت و آبسه را کاهش دهد. کنترل دیابت و چاقی و داشتن تغذیه مناسب چه در دوره بارداری و چه در دوره شیردهی احتمال ابتلا به آبسه و دیگر مشکلات پستان را کاهش می‌دهد.

علائم رایج بروز آبسه سینه

از علایم شایع ابسه پستان می توان به  موارد زیر اشاره کرد البته موارد بدون علامت نیز گزارش شده اند.

• قرمزی و احساس گرم بودن بافت پستانی
• ترشح و خروج چرک از نوک سینه
• تب و لرز و خستگی
• وجود توده در بافت پستان
• تهوع و سرگیجه
• بی حالی
• خستگی زیاد
• درد عضلانی همراه با تورم

تشخیص آبسه پستان

علائم آبسه و ماستیت سینه به‌شدت مشابه یکدیگر هستند و فقط پزشک قادر به تشخیص است که شما به ماستیت سینه مبتلا هستید یا آبسه؛ بنابراین برای تشخیص قطعی آبسه پستان، حتماً باید به پزشک جهت انجام بررسی و معاینات بیشتر مانند سونوگرافی از پستان‌ها مراجعه کرد و اگر پزشک با احتمال بیشتری مشکوک به آبسه باشد، ممکن است برای جمع‌آوری نمونه دستور آسپیراسیون با سوزن ظریف را بدهد که انجام این آزمایش به رد سایر بیماری‌های احتمالی مثل سرطان یا کیست‌های خوش‌خیم کمک می‌کند؛ بنابراین با ظهور هر یک از علائم ذکر شده جهت انجام بررسی‌های بیشتر حتماً به پزشک مراجعه کنید.

درمان آبسه پستان

درمان آبسه شامل تخلیه عفونت از بافت پستان است؛ بدین صورت که ابتدا پزشک با استفاده از بی‌حس‌کننده موضعی، محل موردنظر را بی حس می‌کند تا دردی احساس نکنید و سپس با ایجاد یک برش کوچک شروع به تخلیه فیزیکی آبسه می‌کند.

گاهی هم ممکن است آبسه‌ها از نظر اندازه کوچک‌تر باشند و نیاز به ایجاد برش در بافت پستان نباشد و پزشک با استفاده از سوزن و سرنگ عفونت را از محل موردنظر تخلیه کند. این روش نسبت به روش قبل کمتر تهاجمی بوده و حتی ممکن است برای تخلیهٔ کامل آبسه پزشک چندین بار این عمل را تکرار کند.

پس از تخلیه آبسه معمولاً پزشکان آنتی‌بیوتیک و داروهای مسکن تجویز می‌کنند. همچنین یکسری مراقبت‌های فردی پس از عمل تخلیه آبسه وجود دارد که هم به تسکین درد و هم تسریع روند بهبودی کمک می‌کند این مراقبت‌ها شامل: استفاده از کمپرس آب گرم و یا حوله داغ است که می‌تواند درد ناشی از تخلیه آبسه را تا حد زیاد و قابل قبولی کاهش دهد.

تخلیه فیزیکی آبسه ممکن است عوارضی مانند زخم، تغییرات در بافت سینه باتوجه ‌به محل تخلیه آبسه یا نامتقارن شدن سینه‌ها و فیستول داخل بافت پستان به دنبال داشته باشد.

بهبودی کامل آبسه سینه می‌تواند از چند روز تا ۳ هفته طول بکشد که این امر بستگی به‌شدت عفونت اولیه و احتمال عود کردن دوباره آبسه دارد.

اگر در دوران شیردهی تخلیه آبسه را انجام دادید و به نوزاد خود شیر می‌دهید، در طول دوران نقاهت و شیردهی در این دوره حتماً از پزشک خود راهنمایی بخواهید. برخی از پزشکان معتقدند که شیردهی پس از تخلیه آبسه می‌تواند منجر به‌سرعت بخشیدن به روند بهبودی شود، درحالی‌که برخی دیگر از پزشکان نگران انتقال عفونت از طریق شیر مادر به نوزاد هستند. پس برای ادامه فرایند شیردهی پس از تخلیه آبسه با پزشک خود مشورت کنید تا باتوجه‌به شدت عفونت و نواحی درگیر شما را راهنمایی کند. اگر مجبور به قطع شیردهی شدید حتماً با استفاده از روش‌های مناسب اقدام به دوشیدن شیر و تخلیه شیر باقی‌مانده در سینه بکنید.

روش‌های پیشگیری از بروز آبسه پستان

شیردهی منظم و روزانه از هر دو پستان، استحمام و رعایت بهداشت فردی و شست‌وشوی نوک پستان پس از هر بار شیردهی، طرز قرارگیری نوزاد هنگام شیر خوردن و چفت شدن کامل دهان او با نوک پستان، استفاده از پمادهای نرم‌کننده و یا داروهای موضعی برای نرم کردن نوک پستان پس از شیردهی جهت جلوگیری از ایجاد زخم و یا شقاق نوک سینه و استفاده از سوتین‌های شیردهی مناسب از عواملی است که به جلوگیری از عفونت پستان و به دنبال آن آبسه، کمک می‌کند.

در صورت مشاهده علائم ابتلا به عفونت یا ماستیت، درمان به‌موقع و زودهنگام به کاهش خطر ابتلا به آبسه سینه نیز کمک خواهد کرد. برای آشنایی بیشتر با ماستیت پستان و روش‌های درمان آن می‌توانید مقاله‌ای با همین عنوان را سایت سی سیب مطالعه فرمایید.

سخن پایانی

آبسه معمولاً در اثر عدم درمان به‌موقع و زودهنگام عفونت یا ماستیت به وجود می‌آید؛ بنابراین خیلی از مواقع با درمان ماستیت مراحل ابتدایی می‌توان از پیشرفته‌تر شدن عفونت و بروز آبسه جلوگیری کرد.

در صورت بروز آبسه پستان و تخلیه آن ممکن است پزشک دستور منع شیردهی بدهد و لازم باشد که شیردهی متوقف شود، لزوم مصرف بعضی آنتی‌بیوتیک‌ها (خصوصاً تتراسایکلین) و داروهای ضد درد و ضدالتهاب پس از تخلیه آبسه پستان و یا جراحی ناحیه‌ای از سینه که درگیر آبسه شده است ممکن است باعث ورود عفونت به شیر و آلودگی آن شده باشد که در این مواقع معمولاً پزشک دستور قطع شیردهی را برای مدت کوتاهی می‌دهد که در این حالت حتماً باید شیر مادر مرتب پمپ و دوشیده شود.

بروز آبسه و عفونت‌های پستانی معمولاً خطر بروز سرطان پستان را افزایش نمی‌دهند اما توصیه می‌شود از همان مراحل ابتدایی و قبل از حاد شدن عارضه به فکر درمان آن باشید.

آبسه سینه پس از درمان و بهبودی کامل ممکن است دوباره عود کند و پدیدار شود؛ بنابراین برای اصلاح عادات و سبک زندگی خود جهت کاهش خطر ابتلا مجدد به آبسه با پزشک خود حتماً مشورت کنید.